Liefde voor elkaar, passie voor Freja

Hoe Sofie en Mark werk en privé al 30 jaar  met elkaar verzoenen

Freja is familie. Als sinds de jaren negentig. Romain en Chris legden de fundamenten, Sofie en Mark bouwden het nalatenschap verder uit. Twee straffe koppels die elk op hun manier bewezen dat samenwerken met je partner niet noodzakelijk gedoemd is om te mislukken. Maar die ook moeiteloos durven toegeven dat een huwelijksband met een professionele kant best een uitdaging is. Want hoe verenig je interieurvisies bij dag en blijft ’s avonds de interne keuken vrij van werkgerelateerd gebakkelei? Sofie legt alle geheimen op tafel.

Toen ze Mark leerde kennen had Sofies vader zijn passie voor interieur al omgezet in een keukenspeciaalzaak. De jonge metaalbewerker schoof plots aan in een schrijnwerkersgezin. Maar onder de vleugels van een externe vakman schoolde hij zich in geen tijd om tot een professionele plaatser. “Een beetje de oldskool aanpak”, herinnert Sofie zich. “Met de ijzeren hand. Was het niet goed, dan moest het opnieuw. Tot het perfect was. Een harde leerschool, maar achteraf gezien de sleutel tot het succes. Mark plaatst ondertussen al dertig jaar maatwerk alsof het voor hemzelf is. Niet ónze slogan, maar wél onze tweede natuur. Pas als de klant tevreden is, zijn wij dat ook. Wij gaan door tot het plaatje klopt.”

Tussen de soep en de patatten

Intussen staan er 25 jaar huwelijk op de teller. Mark is Freja’s technische anker en Sofie houdt het commerciële schip varende. Al liep die wisselwerking niet meteen van een leien dakje. “In die eerste jaren runden we de zaak samen met mijn ouders. We waren toen nog niet getrouwd. Bij elk avondmaal overliepen we de werkdag. En voor we het wisten veranderde onze keuken in een vergaderruimte. Vaak met pittige discussies. Opmeter papa had het mis begrepen volgens de ene, plaatser Mark had het verkeerd geïnstalleerd volgens de andere. Constant werden we gewezen op onze verbeterpunten. Niet altijd leuk, maar al die feedback hardde ons voor de toekomst en vormde de basis voor onze huidige expertise. Dat familiekeukentje van toen was de ideale voedingsbodem voor het Freja van vandaag.”

Twee ezels, één steen

Vele jaren en twee eigen kinderen later, leek de geschiedenis zich te herhalen. Ook aan de keukentafel van Mark en Sofie passeerde de dagelijkse Freja-gang van zaken de revue. Tot hun dochters aan de alarmbel trokken. “Toen ze opgroeiden, gaven ze steeds meer aan dat ze thuis geen meetings meer wilden. Het opende onze ogen en we namen ons voor om meer afstand te nemen van ons werk. We wilden niet tegen diezelfde steen botsen. Al blijft het tot op de dag van vandaag moeilijk om het tussen de huishoudelijke taken door niet even te hebben over project x of probleem y. Vaak zijn het net die momenten waarop je tot inzichten en details komt die het verschil maken.
Maar we doen ons best om het te beperken tot het minimum. Creatieve besprekingen verhuizen nu naar de badkamer of onze lange autoritten samen. In de wagen liggen altijd pen en papier klaar om onze ideeën en bevindingen te noteren.”

Op het gevoel

Kortom: het duo ademt Freja. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. “Eigenlijk is het ons derde kind”, geeft Sofie toe. “Wie aan Freja raakt, raakt ons recht in het hart. Mijn ouders en daarna wij hebben heel hard geknokt voor wat er nu staat. Dat beschermen we met hart en ziel. Elke dag
opnieuw. Want klanten komen er echt niet vanzelf. En eens ze er zijn, moet je ze onderhouden en tot je ambassadeurs maken. Hoe? Door te doen wat je zegt en te zeggen wat je doet. Mark en ik zweren bij een topresultaat met een zeer verregaande en persoonlijke service. En ja, dat brengt veel extra stress met zich mee. Maar na al die jaren herkennen we die bij elkaar. Ik voel wanneer Mark een zware dag heeft gehad. En vice versa. Op dezelfde manier voelen we ook onze klanten aan. Misschien is dat wel het geheim van een partnership waarin je nooit uitgekeken raakt op elkaar. Noch privé, noch professioneel.”

Ongestilde honger

En ook al blijft de work-life balance een permanent aandachtspunt, Mark en Sofie hebben nog geen seconde spijt van hun avontuur. “Het is een geschenk om dag na dag samen je passie te mogen beleven. We leerden uit onze fouten en weten waar het nóg beter kan. Maar we zijn in de eerste plaats fier op wat we als familie en echtpaar realiseerden. En wees gerust: de goesting om door te gaan is nog steeds even groot als onze jeugdige honger aan dat kleine keukentafeltje van mama en papa. Met de warme band tussen Mark, mezelf, mijn ouders en ons gedreven team als gesmaakt succesrecept.”